Respondeat totidem verbis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Recte, inquit, intellegis. Bork Duo Reges: constructio interrete. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Et tamen vide, ne, si ego non intellegam quid Epicurus loquatur, cum Graece, ut videor, luculenter sciam, sit aliqua culpa eius, qui ita loquatur, ut non intellegatur.

Quare conare, quaeso.

Quod quidem nobis non saepe contingit.

Bork

Rationis enim perfectio est virtus;

Immo videri fortasse.

Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Reguli reiciendam;

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

An nisi populari fama?

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Istic sum, inquit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Sit enim idem caecus, debilis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quae cum dixisset, finem ille. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

1. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.
2. Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
3. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
4. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim,
si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis
ducere.

Mihi enim satis est, ipsis non satis.

• Et quod est munus, quod opus sapientiae?
• Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
• Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.
• In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.